هدف این پژوهش، دستیابی به تأثیر مدیریت منابع انسانی در تعالی اخلاق حرفه‌ای مراکز پژوهشی دینی استان قم بوده است. سؤال اصلی این است که: مدیریت منابع انسانی تا چه حد در تعالی اخلاق حرفه‌ای در مراکز پژوهشیْ دینی استان قم مؤثر است؟ پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفیْ پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل 420 نفر از پژوهشگران و اعضای هیئت علمی هشت مرکز پژوهشی دینی استان قم بوده است. حجم نمونه آماری دویست نفر محاسبه شده و ابزار گردآوری، پرسشنامه و پایایی آن 90 درصد محاسبه گردیده است. طبق آزمون به‌کاررفته (همبستگی پیرسون)، رابطه بین متغیرهای مستقل مدیریت منابع انسانی و کیفیت اخلاق حرفه‌ای معنا‌دار و متغیر پایگاه اجتماعی و کیفیت اخلاق حرفه‌ای، رابطه معنا‌داری مشاهده نشد. طبق نتایج رگرسیون، متغیر مدیریت منابع انسانی با ضریب 18%، به‌طور مستقیم بر کیفیت اخلاق حرفه‌ای مؤثر بوده است. در این تحقیق، یک مدل کلی برای ارزیابی الگوی اخلاق حرفه‌ای در مراکز پژوهشی دینی استان قم به دست آمد. برخی پیشنهادها در تحقیق حاضر بدین قرارند: نخبه‌گزینی، تأکید بر صلاحیت شغلی، تخصصی و شایستگی‌های اخلاقی و اعتقادی توأمان در جذب و گزینش، استفاده از آزمون‌های سنجش شایستگی، سنجش معنویت و هوش‌بهر هنگام گزینش، لحاظ نمودن شاخص‌های خودبسندگی، شایستگی و خودشکوفایی در ارزیابی‌ها و ارتقای کارکنان، تدوین آیین‌نامه اخلاق حرفه‌ای، رتبه‌بندی مراکز پژوهشی براساس اخلاق حرفه‌ای، بازنگری در قوانین موضوعه مرتبط با پژوهش با رویکرد اخلاق حرفه‌ای و حقوق معنوی پژوهشگران.
ابتدای صفحه